κρωμακόεις

κρωμακόεις, -εσσα, -εν (Α)

πετρώδης, κρημνώδης, τραχύς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κρῶμαξ, -ακος + κατάλ. -όεις (πρβλ. αστερ-όεις, πετρ-όεις)].